جواب ازمايشگاه

روز 21  بهمن عصر  رفتم تا جواب ازمايش را بگيرم پاهام بي حس بودن و سرماي  زمستون  به  بي حسي پاهام را بيشتر ميكرد از دل شوره داشتم ميمردم قلبم درد گرفته بود تمام تنم ميلرزيد  طاقت شنيدن خبر  بد رانداشتم راه ازمايشگاه از خونه برام طولاني شد تا بالاخره رسيدم و جوابش را گرفتم و سريع بردم پيش دكترش همه چيز خوب  بود نه انگل و نه تروييد و نه هيچ مشكلي ديگه تا اينكه دكترش گفت كراتينين خونش نسبت به سنش بالاست و توضيح داد كه شايد اشتباه شده باشد و نگران نباش وبراي اطمينان خاطر يه سونو گرافي از كليه هاش بگير

سريع دويدم طبقه پايين و نوبت سونو بگيرم كه نوبت نداشت و فرداشم تعطيل بود داشتم ميمردم تا چهارشنبه بايد صبر ميكردم تا اينكه چهاشنبه ظهر بابا امير رفت برات نوبت گرفت و بعداز كلاس موسيقي رفتيم اون روز حال من از همه بدتر بود دست و پاهام ميلرزيد و هزار فكر بي خود تا اينكه رفتيم داخل و خوابيدي  روي تخت داشتي مي خنديدي و چون قبلش برات توضيح داده بوديم مي خواستي كليه هات را ببيني و چشمت به مانيتور بود تا دكتر جواب را دا سجده شكر به جا اوردم و بوسيدمش و دويدم  بالا پي دكترش

گفت : كليه ها  سالم و امكان داره چون ادرارش را نگه ميداره ازمايش با خطا انجام  شده باشه نگران نباش و دوماه ديگه بيارش

خدارا شكر اون شب  با خيال راحت بعداز يه هفته نا ارامي خوابيدم و از خدا جز  سلامتيت هيچي نخواستم

خدايا  به حق بزرگيت و عظمتت و حكمتت قسم ميدهم هيچ گاه مريضي دختر گلم را نبينم و هيچ مادري چشمانش به خاطر مريضي كودكش گريان  نباشد